วันเสาร์ที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2554

สัญาเพียงลมปาก


                  คำสัญญานั้นมีคุณค่าก็ต่อเมื่อ คนที่คำสัญญานั้น รักษาสัญญา
แต่บางครั้งคนที่ให้นั้น กลับลืมเองโดยไม่สนใจว่าคนที่รอนั้น จะเจ็บปวดแค่ไหม
แม้จะอ้างว่าจำไม่ได้แต่การที่คนเราจะพูดอะไรสักอย่างนั้นเราควรคิดก่อนทำ ไม่ใช่ ทำก่อนแล้วคิดทีหลัง
                  อย่าให้คำสัญญาเพียงเพราะอยากให้เรื่องจบๆไป แล้วอย่าคิดว่าคนๆหนึ่งจะแกล้งทำเป็นลืมสัญญา เพียงเพราะ รัก คุณคิดผิดแล้ว
                  กล้าที่จะเอ่ยปาก ก็จงกล้ารักษาสัญญา

1 ความคิดเห็น: